Miss Juicer is terug!

Steeds als ik mijn dj naam Apple Juice hoorde kreeg ik een gevoel dat het niet klopte en als ik aan Miss Juicer dacht voelde ik iets dat het best te omschrijven is als heimwee. Apple Juice klinkt niet lekker of zo, als dj naam. Ik heb daarom besloten om als dj de naam Miss Juicer weer te gebruiken, terug bij mezelf. Deze website blijft gewoon bestaan daar Apple Juice voor mij een lifestyle vertegenwoordigd maar een nieuwe website komt er aan. Ik vertel je graag meer over Miss Juicer.

Terug bij mezelf

Het voelt als een dikke knoop die doorgehakt is. ‘Terug bij mezelf’ is mijn jaarthema van 2021 en krijgt hiermee echt betekenis. Zo’n jaarthema helpt om je doelen te bereiken. Ik heb hierin heel veel stappen gemaakt. Ik had veel los gelaten van positieve gewoontes, voor en tijdens de Corona periode, die ik nu weer volledig heb opgepakt; balans in wat ik wil en wat ik doe. Een specifieke gebeurtenis zorgde dat ik alles los liet.

Het begin van Miss Juicer

Als hobby bezocht ik, compleet nuchter, feestjes en festivals door heel het hele land, vaak nam ik een groene smoothie vooraf als fuel. Ik plaatste dagelijks foto’s van mijn vers gemaakte sapjes op Facebook, zo kwam ik aan deze DJ naam die we moesten hebben voor de eindshow van de dj cursus.

Onder de naam Miss Juicer had ik de tijd van mijn leven in de kroeg, achter de draaitafels en dansend zonder alcohol of drugs. Ik respecteer mensen die met mate alcohol (of drugs) gebruiken en vind het ook leuk om voor dit publiek te draaien of om samen te dansen maar ik voel mijzelf prettiger nuchter. Tijdens mijn uitjes stond ik gelukzalig te dansen en vaak vroegen mensen aan mij wat ik op had. Ze waren verbaasd over het antwoord: “niets, alleen Spa rood, maar dat is wel de heavy variant”.

Ik was high van enkel muziek en dans en had een grote lach op mijn gezicht.

De andere kant

Alcohol is niet mijn beste vriend omdat je van te veel alcohol naast gezellig en lollig ook grof en/of zonder blad voor de mond kan worden. Zeggen of doen wat een ander of jezelf mee kan kwetsen omdat je met (te veel) alcohol op niet zo logisch nadenkt. Doordrinken terwijl je genoeg heb gehad, geen controle over je grenzen waardoor andere er ook gemakkelijk overheen kunnen gaan. Daarmee ben je ook respectloos naar jezelf. Komt er bij jou ook een moment naar boven dat je met een kater opstond en dacht: Wat heb ik nu weer gedaan? Of in het ergste geval een volledige black out?

Dit mocht mij niet gebeuren als ik er alleen op uit ging daarom besloot ik niet te drinken als ik alleen op een festival of op stap was. Ik was erg gevoelig voor alcohol, al was de avond gezellig geweest, de dag erna was ik vaak ziek of heel erg down door de vitamine b tekort. Hierom ben ik ooit 3 jaar lang nuchter gebleven. Ik had stapvrienden die mij accepteerde in mijn nuchtere staat, dat vond ik erg fijn.

Totdat ik weer wat vertrouwen had in mezelf om maat te houden met alcohol en ik weer af en toe ‘gezellig meedeed’.

2017 en 2018: loslaten en opnieuw beginnen

In 2017 kreeg ik het advies om medicatie te nemen, deze zorgde dat ik op een andere manier de wereld om mij heen ging ervaren. Ik werd minder spontaan, met focus op details en als het medicijn uitgewerkt was had ik een flinke terugval van de oorspronkelijke klachten. Met mij ging het achteruit, in plaats van vooruit. Reguliere hulp had geholpen om niet in de put te raken maar toch was ik niet zo happy.

Het ging mis toen ik begin 2018 een keer alcohol en medicatie tegelijkertijd genomen had om mezelf te verdoven wegens gebeurtenissen en de complexe gevoelens die ik daarbij ervaarde. Gevolg was een korte psychose en een periode waarin ik veel last had van allerlei licht psychische klachten waar ik niemand anders mee wilde belasten. Ik had ook geen zin om verdere hulp te krijgen van hulpverleners in combinatie met pillen. Eerder had een gezonde leefstijl en er gewoon over praten mij prima geholpen.

Een grote les

Net voor mijn 40e kreeg ik een nog grote les, ik voelde mij afgewezen in de liefde en door de maatschappij. Het idee kwam dat ik zonder alcohol eigenlijk maar suf en een buitenstaander was en ik deed daarom die avond stoer mee.

Ik sprong op mijn fiets omdat ik mij schaamde en bang was mezelf niet in de hand te houden en ik merkte dat mijn lighaam slap was geworden de shotjes die ik te snel achter elkaar had genomen terwijl ik alcohol niet gewend was. De helling die ik omhoog fietste was ik wel gewend maar ik had er zwaar moeite mee. Het was alsof mijn benen van elastiek waren en de banden gedrenkt met stroop.

Iemand riep iets, ik keek om .. het volgende moment werd ik wakker met ambulance personeel gebogen over mij heen. Met mijn gezicht en kleding vol bloed had ik mezelf een dure taxirit bezorgd en ik schaamde mij enorm van dit stomme gedrag: alcohol drinken wegens liefdespijn.

Een flink litteken bij mijn oog herinnert mij aan deze domme fout: gevoelens weg willen drinken. Ik voelde mij ver van mezelf staan en van wat ik belangrijk vind in het leven, gezondheid, wetende dat ik zo veel plezier kon hebben zonder drank. Wat was er nu gebeurt? Heel simpel gezegd kwam er weer een beeld naar boven dat het normaal is om te drinken ook al voel ik mij veel prettiger zonder.

Ik onderzocht wat een mens nu echt gelukkig maakt. Nu is het zo dat het helpt om werk te doen dat in lijn is met je passies maar ook leven naar je kernwaarden. Mijn passies zijn duidelijk; design, muziek en dansen, als ik daarmee bezig ben dan is het helemaal okay. En een kernwaarde die ik weer op de voorgrond plaatste is gezondheid. Voor mij waren die 3 jaar nuchter blijven heel erg fijn.

Doe mij maar een Spa rood

Zonder alcohol kwam ik een bijna lege kroeg binnen. Ik bestelde een Spa rood of Spa blauw en ik ging dansen. Langzaam werd het drukker en soms voelde ik mij wel aangestaard, ik leek in mijn eigen wereldje maar ik was in het nu, lekker aan het dansen, genietend van de muziek, de mooie plek en het licht. Soms voelde het wel eenzaam omdat ik weleens een luisterend oor nodig had maar het dansen was in ieder geval een positieve uitlaatklep.

Eenzaam in de menigte

Het gevoel van eenzaamheid, zelfs tussen een massa mensen was regelmatig aanwezig en ik was bang met vrienden te delen wat er echt in mijn hoofd omging, ik danste het er wel uit. En soms vonden mensen het maar raar dat ik niet wilde praten maar wel dansen. Soms schreeuwde ze in mijn oor en nog verstond ik ze niet dus praten was ook niet echt mogelijk in de kroeg. Op een festival verplaatste ik mij regelmatig omdat andere zo hard pratte tegen elkaar en ook nog eens stil stonden voor mijn neus.

Persoonlijke ontwikkeling

In 2018 heb ik hard aan mezelf gewerkt op het kernwaarde gebied gezondheid door het lezen van boeken en het doen van korte cursussen op het gebied van persoonlijke ontwikkeling en psychologie. Zo kon ik weer door het leven zonder medicijnen.

Ik leerde ook over de liefde en waarom relaties in het verleden gedoemd waren te mislukken soms nog voordat ze begonnen waren. Dat nuchter dansen was mijn leven. Ontspanning tussen mijn ‘op papier mislukte leven’. Ik kreeg complimenten over mijn moves en over hoe goed ik er uit zag ‘in mijn situatie’ en dat heb ik volledig te danken aan mijn uitlaatklep: vrij dansen. Okay, plus mijn dagelijkse verse vitamine shots, mindset en misschien nog wat genen.

Mijn grote liefde ontmoette ik nuchter, al dansend, in de kroeg en ik werkte verder aan mijn andere wensen en doelen. Ik leerde over Ecstatic dance, dat zou nu echt mijn ideale plaatje zijn; niet praten maar dansen en iedereen nuchter, gelijkgestemde. Alleen die blote voeten beperken mij om mijn moves te doen. Ik zag het helemaal voor mij. Dat ik als dj een emotionele reis van muziek neerzet en andere precies die plek geef die ik zo nodig had. Daarnaast een stukje spiritualiteit, het eenheid gevoel is zeer sterk tijdens een ecstatic dance ceremonie.

Ik koos er voor om een basis inkomen te generen uit iets waarbij ik in beweging was en onder de mensen. Zo kwam ik in de horeca terecht en ik leefde er erg van op. Daarnaast ging ik door met mijn andere plannen op gebied van design, dansen en muziek.

En toen kwam de lockdown

Juist nadat ik in 2020 besloten had te gaan werken aan mijn (ecstatic dance) dj carrière nadat ik al veel geïnvesteerd had in muziek, opleiding en dj gear kwam die vervelende epidemie die op moment van schrijven nog steeds niet over is en weer een hoge golf bereikt met maatregelen die weer de horeca treft. We mochten en mogen ook nu niet meer de dansvloer op en dat zorgde dat ik deze periode echt wel als zwaar heb ervaren hoewel ik altijd wel de positiviteit heb vastgehouden. Ik raakte echt een stukje van mezelf kwijt, bewegen op een manier die je leuke vind is zo belangrijk.

Terug bij mezelf

Dansen met mijn lief in de woonkamer, fietsen, boeken lezen, leren via o.a. online communitees en weer naar de sportschool heeft mij er doorheen geholpen. Maar ik begrijp als geen ander dat als je bang bent (voor de gevolgen van inenting of de angst hebt om het alsnog op te lopen) dat het grote gevolgen heeft voor je sociale leven. Wij mensen hebben elkaar nodig om te praten of om gewoon gezellig te zijn met elkaar. Geen sociale verplichtingen maar keuze om te zijn waar je wilt zijn, een plek met een fijne sfeer en met gelijk gestemde.

“Ik dans graag – nuchter – door het leven”

Met dit verhaal wil ik je uitnodigen om mij te volgen via Instagram en zo te helpen aan partners in crime om dansfeesten te organiseren. Mooie plaatsen, mensen met ervaring in organiseren, hulp op de dag zelf etc.. Dit om mensen compleet nuchter een plek te bieden zonder triggers om vrij te dansen. Mensen die bewust in het nu willen zijn tijdens hun middag of avond uit, in verbinding en in beweging voor iedereen die zich in dit plaatje vind passen.